Επιστολές παρμένες από το βιβλίο Β. Α. Μότσαρτ – Αλληλογραφία, που κυκλοφόρησε το 1991.

Από το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου.

Η πρώτη επιστολή γράφτηκε το 1777, από το Μανχάιμ. Ο Μότσαρτ έχει παραιτηθεί από την υπηρεσία του στην αυλή του Σάλτσμπουργκ και έχει φύγει με τη μητέρα του ταξίδι με τελικό προορισμό το Παρίσι. Στο Μανχάιμ θα περάσουν τον χειμώνα του 1777.

[Μανχάιμ, 8 Νοεμβρίου 1777]

Αγαπημένε μου μπαμπά!

Δεν μπορώ να γράψω ποιητικά, δεν είμαι ποιητής. Δεν ξέρω να χειρίζομαι τις φράσεις με τέτοια τέχνη που να τις κάνω να δίνουν σκιές και φως, δεν είμαι ζωγράφος. Ούτε μπορώ να εκφράσω τα αισθήματα και τις σκέψεις μου με χειρονομίες και παν­τομίμα, δεν είμαι χορευτής. Το μπορώ όμως με τους ήχους, είμαι μουσικός. Αύριο θα παίξω, στου Καννάμπιχ, προς τιμήν σας, τις ευχές μου για τη γιορτή σας στο πιάνο. Για σήμερα, αρκούμαι στο να σας ευχηθώ, απ’ όλη μου την καρδιά, πολυαγαπημενε μου πατέρα, όλα όσα σας εύχομαι κάθε μέρα, πρωί και βράδυ: υγεία, μακροζωία και καλή διάθεση. Ελπίζω επίσης ότι τώρα θα έχετε λιγότερες σκοτούρες απ’ όσες όταν ήμουν στο Σάλτσμπουργκ, διότι πρέπει να ομολογήσω ότι η μοναδική αιτία ήμουν εγώ. Με κακομεταχειρίζονταν και δεν το άξιζα — σεις φυσικά με συμπονούσατε, αλλά το παίρνατε πολύ κατάκαρδα. Βλέπετε, αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο άφησα τόσο γρήγορα το Σάλτσμπουργκ. Ελπίζω έτσι η ευχή μου να εκπλη­ρωθεί. Θα κλείσω τώρα με μια μουσική φιλοφρόνηση. Σας εύ­χομαι να ζήσετε τόσα πολλά χρόνια που να φτάσετε να μην μπο­ρείτε πλέον να συνθέσετε τίποτα καινούργιο. Να είστε καλα. Με όλο μου το σεβασμό σας παρακαλώ να συνεχίσετε να μ’ αγα­πάτε λίγο και να αρκεστείτε σ’ αυτή τη θλιβερή φιλοφρόνηση, ώσπου στη μικρούτσικη και στενή ντουλάπα του μυαλου μου να φτιάξω καινούργια συρτάρια για να βάλω μέσα τη σοφία που σκοπεύω στο μέλλον να αποκτήσω. Φιλώ χίλιες φορές τα χέρια του μπαμπά και παραμένω έως τον θάνατο,

πολυαγαπημένε μου πατέρα,
ο ευπειθέστατος γιος σας
Βόλφγκανγκ Αμαντέ Μοτσαρτ
Μανχάιμ, 8 Νοεμβρίου 1777

Ο Καννάμπιχ που αναφέρεται ήταν ο Κρίστιαν Κανάμπιχ (1731-1798), αρχιμουσικός της αυλής του Μανχάιμ, συνθέτης με σημαντικό έργο, που συνδέθηκε φιλικά με τον Μότσαρτ και τον βοήθησε.

Στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου μπορείτε να δείτε κι άλλες επιστολές.

Ο Αμαντέους λεγόταν Θεόφιλος

Η σημερινή μέρα στη ζωή του Μότσαρτ

‘Ετσι λεγόταν μια καθημερινή στήλη την οποία είχε ο Νίκος Σαραντάκος στην εφημερίδα «Τα Νέα» για αρκετούς μήνες το 1991.

Mozart Letters and Documents – Online Edition

Ραδιοφωνικές εκπομπές από το τρίτο πρόγραμμα για τις επιστολές του Μότσαρτ.

Μικρές δεξαμενές μελάνης

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ

A’ Μέρος 

Β’ Μέρος

Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ταξιδεύει με άμαξα στην Ευρώπη, παίζει και συνθέτει μουσική και γράφει στους αγαπημένους του. Στις επιστολές που διατήρησε επιμελώς ο πατέρας του αποκαλύπτονται: η ιδιαίτερη σχέση με τον πατέρα του, η πικάντικη σχέση με την εξαδέλφη του, η σύγκρουσή του με το κατεστημένο της Αυλής, η πηγαία έκφραση του ταλέντου του κι ο χαρακτήρας του αξιοπρεπής και υπερήφανος.

Τις επιστολές του Μότσαρτ κοσμεί η αφήγηση του ηθοποιού Αλέξανδρου Μαυρόπουλου.

Έρευνα, επιμέλεια κειμένου, παραγωγή: Αφροδίτη Κοσμά

Μουσικές επιλογές: Νικόλας Βιβλάκης
Σχεδιασμός Ήχου: Άγης Γυφτόπουλος
Ηχητική επεξεργασία: Γιάννης Γιαλίνης
Διαβάζουν: Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος Αφροδίτη Κοσμά

Τα γράμματα της αδερφής του Μότσαρτ μετατρέπονται σε μουσική

Views: 116