Κόνταλυ 1882 – 1967, Ερικ Σατι 1866 – 1925, Μιγιώ 1892 – 1975, Χόνεγκερ 1892 – 1955, Πουλένκ 1899 – 1962, Ραχμάνινωφ 1873 – 1943, Σκριάμπιν 1872 – 1915, Προκόφιεφ 1891 – 1953, Σοστακόβιτς 1906 – 1975, Μπρίτεν 1913 – 1976, Χίντεμιτ 1895 – 1963, Καρλ Όρφ 1895 – 1982, Κουρτ Βάιλ 1900 – 1950,
- Δημιουργία νέων κλιμάκων.
- Περιφρόνηση των «παλιών» αρμονικών κανόνων. (Ιμπρεσιονισμός)
- Δημιουργία Δωδεκάφθογγου και Σειραϊκού συστήματος. (Ατονικότητα – Εξπρεσιονισμός)
- Απελευθέρωση του ρυθμού απ’ το μέτρο (Πολυρυθμία και Πολυτονικότητα).
- Εμφάνιση της Τζαζ μουσικής και η επίδρασή της στη διαμόρφωση της σύγχρονης ορχήστρας.
- Δημιουργία πειραματικής μουσικής (συγκεκριμένη – ηλεκτρονική – αλεατορική μουσική).
Κινήματα – Τάσεις του 20ου αιώνα
Mεταρομαντισμός (1875-1920)
Βάγκνερ – Μάλερ – Ρ. Στράους
Χρωματικότητα, διευρυμένη τονικότητα, διαδοχή συγχορδιών με τρίτες, δεύτερες, σχέση τριτόνου κ.λ.π.
Iμπρεσιονισμός
Ντεμπυσύ 1862 – 1918, Ραβέλ 1875 – 1937
Κλίμακες των τρόπων, εξωτικές κλίμακες, ολοτονική κλίμακα (6τονη), συγχορδίες 7ης και 9ης, παράλληλη κίνηση των συγχορδιών, ορχηστρική πολυχρωμία
Ιμπρεσιονισμός – Εξπρεσιονισμός
EΞΠPEΣIONIΣMOΣ (1920-1945)
Nεοτονικότητα
Στραβίνσκυ 1882 – 1971, Μπέλα Μπάρτοκ 1881 – 1945
Διευρυμένη τονικότητα, ασύμμετροι ρυθμοί, πολυρρυθμία, πολυμετρία, μετρική μετατροπία, πανδιατονισμός, διάφωνη αντίστιξη, λαϊκοί τρόποι, πολυσυγχορδίες, πιάνο ως κρουστό, ορχήστρα ως κρουστό, τεχνικές εγχόρδων
Δωδεκαφθογγισμός
Σαίνμπεργκ 1874 – 1951, Μπεργκ 1885 – 1935, Βέμπερν 1883 – 1945
Ατονικότητα, δωδεκάφθογγη σειρά, εξπρεσιονιστικό μελόδραμα, ομιλούμενο τραγούδι, ηχοχρωματική μελωδία
MONTEPNIΣMOΣ (1945-1968)
Kέητζ, Bαρέζ, Bέμπερν, Mπουλέζ, Λίγκετι, Mπάμπιτ, Mπέριο, Ξενάκης, Στοκχάουζεν
Σειραϊσμός
ολικός σειραϊσμός, συμπεπυκνωμένος μοτιβικός σειραϊσμός, δωδεκάφθογγη συμφωνία
Hλεκτρονικά Mέσα
συγκεκριμένη μουσική, ηλεκτρονική μουσική, κολάζ, ηλεκτρονική ένθεση, συνδυασμοί ηλεκτρονικών μέσων / βοκαλισμών / παραδοσιακών οργάνων, πολυμέσα
Πειραματική Mουσική
απροσδιοριστία και αλεατορική μουσική, σύνθεση με νόμους των πιθανοτήτων, αυτοσχεδιαζόμενη σύνθεση, αμετρική μουσική, αλληλεπιδραστική μουσική, σιωπή-μουσική περιβάλλοντος, συνεργατική σύνθεση, παραστατική σημειογραφία, μικροπολυφωνία, στατικές μαζικές συνηχήσεις, τονικές ολισθήσεις, μικρο- διαστήματα, ανοικτή φόρμα, νέες ηχογόνες πηγές, τεχνικές πιάνου, προετοιμασμένο πιάνο, τεχνικές φωνής, τεχνικές παραδοσιακών οργάνων
ΝΑΤΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ
https://www.youtube.com/watch?v=OD9_–uAsAk&feature=emb_title
METAMONTEPNIΣMOΣ 1970
Mινιμαλισμός
Pάϊλυ, Pάιχ, Γκλας
τονικός και ατονικός μινιμαλισμός, επαναπροσδιορισμός της όπερας
Eκλεκτικισμός
Kραμπ, Mπάρμπερ, Mασγκρέηβ
νεοτονικότητα, νεορομαντισμός, εξωδυτικές επιρροές
Παρουσίαση – 20ος αιώνας – Νο 1
Gustav Mahler (1860 – 1911), Richard Strauss (1864 – 1949), Giacomo Puccini, (1858 – 1924), Claude Debussy, (1862 – 1918), Maurice Ravel, (1875 – 1937), Igor Stravinsky 1882 – 1971
Παρουσίαση – 20ος αιώνας – Νο 2
Arnold Schoenberg, (1874 – 1951), Alban Berg, (1885 – 1935), Anton Webern, (1883 – 1945), κ.α.
Οι κυριότεροι συνθέτες της Σύγχρονης Μουσικής

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .
Views: 68