Γαλλική Όπερα του 19ου αιώνα
Ο πιο αντιπροσωπευτικός συνθέτης στις αρχές του αιώνα είναι ο Μπουαλντιέ. Παράλληλα με το λαϊκό ύφος, στο έργο του βρίσκουμε τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πρώτη εποχή του ρομαντισμού – τον τρόμο, τη φρίκη, το υπερβολικό πάθος (Λευκή Κυρία).
Η κωμική όπερα, όπως άλλωστε και η σοβαρή όπερα, έμεινε για πολύ καιρό πιστή στις αρχές του ρομαντισμού, που τελικά όμως χρησιμοποίησε μόνο για τη δημιουργία εντυπωσιακών σκηνών.
Ο Ωμπέρ υπήρξε ο σημαντικότερος από τους συνεχιστές του Μπουαλντιέ. Το έργο του αντιπροσωπεύει με ειλικρίνεια το πνεύμα της εποχής (Φρα – Διάβολο).
Σε λίγο όμως η ρομαντική όπερα κατέληξε να είναι μια συσσώρευση εντυπωσιακών σκηνών. Χαρακτηριστικός αντιπρόσωπος της τάσης αυτής είναι ο γερμανός Μέγερμπερ, που τράβηξε με τα έργα του το γαλλικό κοινό και είχε σημαντική επίδραση στην διαμόρφωση κι εξέλιξη της γαλλικής όπερας. Ο Μέγερμπερ (το αληθινό του όνομα ήταν BEER), δημιουργεί τη μεγάλη «θεαματική» όπερα. Στο πρώτο του έργο «Ροβέρτος Διάβολος», σε μια σκηνή, στο κοιμητήριο του Μοναστηριού, καλόγριες σηκώνονται από τα μνήματά τους, πετάνε τα ράσα και αρχίζουν να χορεύουν μπαλέτο. Η σκηνή αυτή μας δείχνει σε τι κακό γούστο, μπορούσε να οδηγήσει το κυνήγημα του εντυπωσιακού θεάματος.
Η ηγεμονία του Μέγερμπερ, καταλύθηκε από τις κριτικές του Σούμαν και του Βάγκνερ. Ο δεύτερος δεν δίστασε να τον χαρακτηρίσει σαν ένα «απόλυτο μηδενικό».
Άλλα ονόματα που ξεχωρίζουν είναι ο Γκουνώ, Μασνέ, Όφενμπαχ, δημιουργός της γαλλικής οπερέτας.
Οι όπερες του Μπερλιόζ δεν είχαν καμιά αναγνώριση τον 19ο αιώνα, η επιτυχία τους (Βεατρίκη κ΄ Βενέδικτος – Οι Τρώες), είναι πολύ πρόσφατη.
Αντίθετα η Κάρμεν, του Μπιζέ, είχε από την πρώτη στιγμή μεγάλη επιτυχία, που εξακολουθεί ως σήμερα. Ο Μπιζέ, σε μια εποχή νατουραλιστικής λογοτεχνίας (Αιμ. Ζολά), εισαγάγει στην όπερα ένα είδος μουσικού ρεαλισμού κι έτσι μπορούμε να πούμε ότι το έργο του, είναι κατά κάποιο τρόπο η αφετηρία του ιταλικού βερισμού.
Στον τομέα αυτό τον ακολουθεί ο Σαρπαντιέ, έως την περίοδο που ανεβάστηκε η όπερα «Πελλέας κ΄ Μελισάνθη» του Ντεμπυσύ (1902) και που αποτελεί μια πραγματική επανάσταση στο λυρικό θέατρο.
Ρομαντισμός – Παρουσίαση 4 (Γαλλική Όπερα)
Giacomo Meyerbeer
François Auber
Ντανιέλ Φρανσουά Εσπρί Ωμπέρ – Βικιπαίδεια
Jacques Offenbach
Jacques Offenbach – Βικιπαίδεια
Jacques Offenbach – Έργα
Charles-François Gounod
Charles-François Gounod – Βικιπαίδεια
Georges Bizet
Μπιζέ – Έργα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζωρζ Μπιζέ (1836-1875) Συμφωνία αρ. 1, σε Ντο μείζονα
Berlioz
Berlioz – Βιογραφία
του Σώτου Βασιλειάδη
Μπερλιόζ – Σώτος Βασιλειάδης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπερλιόζ, ιδιοφυής ή ασήμαντος;
Ο συνθέτης που σχεδίαζε τη δολοφονία της αγαπημένης του, της μητέρας της και του αρραβωνιαστικού της! Ένας καλλιτέχνης που είδε όλες τις γυναίκες του να πεθαίνουν…
Έκτωρ Μπερλιόζ: το χιούμορ του
της Καίτης Ρωμανού
Μπερλιόζ – Έργα
Όπερα 19ου αιώνα – Σώτος Βασιλειάδης
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .
Views: 505